هفت چاکرا

هفت چاکرای اصلی بدن انسان واژة "چاکرا" در اصل "کاکرا" بوده که در فرهنگ هند باستان به معنی "چرخ" یا "خورشید" می‏باشد و به 600 تا 2000 سال پیش از میلاد مسیح بر می‏گردد. اشاره به چاکرا در نوشته‏های هند باستان به سال 200 پیش از میلاد باز می‏گردد که به عنوان مراکز احساس یا هوشیاری جسمی از آنها یاد شده است. هفت چاکرای اصلی که در امتداد ستون فقرات قرار دارند، به عنوان مراکز انرژی در بدن هر انسان شناخته شده و مستقیماً به احساسات و عواطف و خصوصیات رفتاری ما مربوط می‏شوند.

ریکی و هفت چاکرا
واژة "چاکرا" در اصل "کاکرا" بوده که در فرهنگ هند باستان به معنی "چرخ" یا "خورشید" می‏باشد و به 600 تا 2000 سال پیش از میلاد مسیح بر می‏گردد. اشاره به چاکرا در نوشته‏های هند باستان به سال 200 پیش از میلاد باز می‏گردد که به عنوان مراکز احساس یا هوشیاری جسمی از آنها یاد شده است. هفت چاکرای اصلی که در امتداد ستون فقرات قرار دارند، به عنوان مراکز انرژی در بدن هر انسان شناخته شده و مستقیماً به احساسات و عواطف و خصوصیات رفتاری ما مربوط می‏شوند.
چاکراها چرخ‏های گردنده و گرداب‏های قیفی شکلی هستند که از بدن جسمانی ما به سمت هالة (Aura) ما به بیرون باز می‏شوند. این قیف‏ها که دائماً در حال چرخش هستند، پردازشگرهای انرژی بدن مـا می‏باشند و انرژی را از خارج به داخل بدن می‏کشند. هفت چاکرای اصلی همچنین به طور عادی به اعضاء و کارکردهای جسمی مرتبط بوده و با رنگهای مختلف و از 1 تا 7 نشان داده می‏شوند. همان طوری که بلوکه‏های انرژی در هاله ایجاد می‏شوند، می‏توانند در چاکراها هم ایجاد شوند. این بلوکه‏ها موجب کندی یا تندی سرعت چرخش چاکراها می‏شوند که روی موجودی انرژی بدن تاثیر گذاشته و متعاقباً به غدد و ‏اندام مربوطه آسیب خواهند زد.
این امر می‏تواند بر سلامت عاطفی و روانی ما نیز تاثیر منفی داشته باشد. بدن، روان و وجود روحی شخص، زمانی متعادل و سالم‏اند که همة چاکراها پاک باشند. وقتی انرژی ریکی به چاکراها داده می‏شود بلوکه‏ها پاک می‏شوند به طوری که چاکراها با سرعت ایده آل خود می‏چرخند و انرژی بهینه را به اعضاء می‏رسانند تا سلامت جسمی، روانی و عاطفی شخص تضمین شود.
چاکراهای پائینی بیشتر غرایز ما را که مربوط به بقاء و جسم ما هستند تحت کنترل دارند. چاکراهای بالایی، خصوصیات روانی و احساسات مربوط به افکار و آگاهی ما را در سیطرة خود دارند. چاکرای مرکزی (قلب) این دو را به هم متصل می‏کند و بنابراین به شدت به احساسات جسمانی و روانی ما پیوند خورده است. هفت چاکرا (مطابق سیستم شماره گذاری چاکراها) عبارتند از :

1. چاکرای ریشه
   در پائین ستون فقرات واقع شده و رنگ مربوط به آن "قرمز" است. با سیستم دفع فضولات و نیز توزیع خون در بدن سروکار دارد. کنترل زیادی هم بر روی درجة حرارت بدن دارد. وقتی در تعادل است میل به زندگی کردنِ مشتاقانه را به ما هدیه می‏دهد؛ وقتی از تعادل خارج باشد، احساس فقدان اشتیاق و بی طاقتی می‏کنیم و زندگی برایمان مثل یک بارِ سنگین به نظر می‏رسد. فعالیت بیش از حد این چاکرا می‏تواند موجب پرخاشگری، خشونت یا حس تسلط بر دیگران شود.
   
2. چاکرای جنسی
   در زیر ناف واقع شده و رنگ مربوط به آن "نارنجی" است. این چاکرا با سیستم تناسلی و اعضاء آن سروکار دارد. وقتی در تعادل است، یین و یانگ یا جنبه‏های مذکر و مونث شخصیت ما متعادل هستند. این چاکرا ارتباط ما با مردم و برداشت ما از خودمان را تحت کنترل دارد. تجلی خلاقیت ما نیز یکی از وظایف اصلی این چاکرا است. اگر متعادل نباشد موجب روابط ناتمام، تردید، عدم اعتماد به نفس و روان پریشی می‏شود.
   
3. چاکرای شبکه خورشیدی
   این چاکرا در قسمت فوقانی شکم، بین ناف و انتهای جناغ سینه واقع شده است و رنگ آن "زرد" است. سیستم گوارش و لوزالمعده را متعادل کرده و به هضم غذا کمک می‏کند. این چاکرا مرکز مــود (حال، خُلق) ما است و کمک می‏کند تا هویت خودمان را شکل دهیم. وقتی چاکرا باز است، ما شاد و خوشحال هستیم اما اگر بسته باشد افسرده و غمگین می‏شویم و ممکن است بین مودهای مختلف نوسان داشته باشیم.
   
4. چاکرای قلب
   محل آن در مرکز قفسة سینه و مرکز سیستم چاکراها قرار دارد. بنابراین خیلی به آن اهمیت داده می‏شود و به نحوی سایر چاکراها را تحت کنترل دارد. رنگ آن "سبز" است. بر غدة تیموس، قلب و بخش تحتانی ریه‏ها نظارت دارد. سیستم گردش خون و ایمنی ما را منظم می‏کند. از نظر احساسی وقتی این چاکرا باز است، گرما، صمیمیت و عشق بلاشرط را تولید می‏کند. وقتی بسته است ناتوانی در دادن و گرفتن عشق را موجب می‏شود.
   
5. چاکرای گلو
   مستقیماً روی گلو واقع شده است و رنگ آن "آبی روشن" است. غدة تیروئید، گردن، گلو، گوشها و بخش فوقانی سیستم تنفسی را تحت نظارت دارد. ارتباطات عمومی و ابراز خلاقیت ما را تحت کنترل دارد. یک چاکرای گلوی باز، به ما کمک می‏کند تا به نحو موثری با افکار درونی و احساساتمان بدون هیچ ترسی ارتباط برقرار کنیم، به همان شکل که در ارتباط بیرونی خود خلاق هستیم. ناتوانی در ابراز وجود و ترس یا وابستگی به نظرات دیگران از عوارض یک چاکرای گلوی بسته به شمار می‏آید.
   
6. چاکرای پیشانی
   این چاکرا در مرکز پیشانی واقع شده و به عنوان چشم سوم از آن یاد می‏شود. روی چشم چپ، بینی، گوشها، سینوسها، مخچه و سیستم عصبی مرکزی نظارت دارد. به نظر می‏رسد که مرکز بصیرت و شهود ما نیز هست. یک چاکرای چشم سوم باز، ذهن را آرام کرده و شخص را بیشتر تحلیلی نموده، وی دارای حافظة خوبی خواهد شد. اگر این چاکرا متعادل نباشد، باعث وابستگی زیاد به عقلانیات و خرد و فقدان معنویت خواهد شد یا می‏تواند موجب سطح هوشی پائین یا یک ذهنِ گیج شود.
   
7. چاکرای تاج
   این چاکرا در تاج یا نوک سر واقع شده است و رنگ آن "بنفش" است. چشم راست و قسمت فوقانی مغز را تحت سیطرة خود دارد. وقتی متعادل است ما احساس اتصال بیشتری به معنویت خودمان داریم احساس وحدت می‏کنیم؛ آگاهی ما آرام و گشوده است. اگر نامتعادل باشد، احساس جدایی یا رهایی داریم.

ریکی، چاکراها را با جریان دادن انرژی در قسمت‏هایی از حوزة انرژی و شارژ مثبت آنها، شفا داده و به وضعیت متعادل یا گشوده بر می‏گرداند و سطح ارتعاشی حوزة انرژی را در اطراف و داخل بدن بالا می‏برد. با این کار، ریکی مسیرهای انرژی را پاک کرده و موجب جریان بدون اشکال نیروهای حیاتی می‏شود